जगणं म्हणजे फसवणूक

पर्याय नाही;
जगणं म्हणजे फसवणूक, पण फसण्याशिवाय पर्याय नाही
येवढच आपल्या हाती आहे, हसण्याशिवाय पर्याय नाही
आयुष्याच्या पाटीवरच्या सगळ्याच ओळी ख-या नसतात
कितीही आवडो, काही ओळी पुसण्याशिवाय पर्याय नाही
जे काय चाललं आहे त्याने असह्य संताप येतो तरी
मन मारून, हात बांधून बसण्याशिवाय पर्याय नाही
माणूस म्हणून जन्मलो खरं, पण माणसं काही दिसत नाहीत
कलेवरांच्या ढिगा-यात आता, घुसण्याशिवाय पर्याय नाही
आलोच नसतो तर कदाचित वेगळं काही घडलं असतं
आलोच आहे तर आता या असण्या;शिवाय पर्याय नाही


प्रेम दाटून आलेल्या संध्याकाळी
अवचित ऊन पडतं
तसंच काहीसं पाऊल न वाजवता
आपल्या आयुष्यात प्रेम येतं

शोधून कधी सापडत नाही
मागुन कधी मिळत नाही
वादळ वेडं घुसतं तेव्हा
टाळू म्हणून टळत नाही

आकाश पाणी तारे वारे
सारे सारे ताजे होतात
वर्षाच्या विटलेल्या मनाला
आवेगांचे तुरे फुटतात

संभ्रम स्वप्न तळमळ सांत्वन
किती किती तऱ्हा असतात
साऱ्या सारख्याच जीवघेण्या
आणि खोल जिव्हारी ठसतात

प्रेमाच्या सफल-विफलतेला
खरंतर काही महत्त्व नसतं
इथल्या जय-पराजयात
एकच गहिरं सार्थक असतं

मात्र ते भोगण्यासाठी
एक उसळणारं मन लागतं
खुल्या सोनेरी ऊन्हासारखं
आयुष्यात प्रेम यावं लाग